Sveti Ilija smatra se najsilovitijim među ognjenim svecima, pa se svetkuje s velikim strahopoštovanjem.
Sveti Ilija rođen je gradu Tesvitu, zbog čega je nazvan Tesvićanin. Smatra se jednim od najvećih proroka u hrišćanstvu. Mladost je proveo u molitvama u pustinji, a zbog tačnog predskazivanja događaja bio je proganjan, pogotovo od izraelskog cara Ahave i njegove žene Jezavelje.
Bio je među prorocima koji su se na Tavoru poklonili sinu Božjem na Preobraženje Gospodnje, pa se zato njegov lik slika na preobraženskim prazničnim ikonama. Veruje se da nije umro već da se živ, plamenim kočijama, vazneo na nebo.
Prema narodnoj tradiciji, Sveti Ilija se vozi u vatrenim kolima koja vuku četiri konja, iz čijih nozdrva izbija plamen, a grmljavina je tutnjava njegovih kola kojima se vozi po nebu i oblacima.
Na Svetog Iliju ne radi se u polju, da se ne bi navukao gnev svetitelja. Prema narodnom verovanju, ako danas grmi, propašće celokupan ovogodišnji rod oraha i lešnika.
Kada na Svetog Iliju pucaju gromovi narod kaže da to svetac gađa đavole, pa se ne valja krstiti da se đavo ne bi sakrio pod krst u koji grom ne udara.
Takođe, veruje se da posle Svetog Ilije leto polako prolazi, pa je u narodu poznata izreka „Od Svetog Ilije, sunce sve milije“. Nakon današnjeg praznika se, prema verovanju, više ne treba kupati u rekama.
Med koji se vadi na Ilindan služi kao lek, pa ako znate nekog pčelara, obavezno ga danas uzmite. Narod veruje da majke njime treba da namažu decu po obrazima kako bi bila zdrava.
Po predanju, na Svetog Iliju pre podne je leto, a popodne jesen.
Na Svetog Iliju u velikom broju gradova i sela organizuju se vašari, a slavi se i kao krsna slava.
Sveti Ilija je u Srbiji slava vazduhoplovaca, prema ukazu iz 1924. godine. Ta tradicija je prekinuta propašću Kraljevine Jugoslavije, ali je obnovljena 1992. godine.
hypetv.rs / alo.rs
